Het werkingsprincipe en de structuur van de uitlaatdemper
De uitlaatdemper is vervaardigd van aluminium- of roestvrijstalen plaat. Meestal bestaat de demper uit een resonantiekamer, een expansiekamer en een set poreuze buizen. Sommige zijn ook gevuld met hittebestendig geluidsabsorberend materiaal in de demper, en het geluidabsorberende materiaal bestaat voornamelijk uit glasvezel of asbest. Het uitlaatgas stroomt via de poreuze buis de expansiekamer en de resonantiekamer binnen. Tijdens dit proces verandert het uitlaatgas continu de stroomrichting, vermindert en dempt geleidelijk zijn druk- en drukpulsatie, verbruikt energie en vermindert uiteindelijk het uitlaatgeluid.
Het omvat de demperbehuizing, binnenste behuizing, binnen- en buitenscheidingswand en inlaat, inlaat- en uitlaatbuizen, enzovoort. De demperbehuizing is gelast met dubbellaagse stalen platen met een sandwich ertussen. De binnenste schil is gegolfd en vormt een uitlaatkanaal met de binnenwand van de buitenste schil. Deze structuur is gunstig voor het dempen van geluidsdruk en de diffusie van geluidsgolven, wat het effect van geluidsreductie kan versterken. Soms voldoet de demper alleen nog steeds niet aan de standaard van auto-uitlaatgeluiden. Op dit moment moet een resonator vergelijkbaar met een kleine demper in het uitlaatsysteem worden geïnstalleerd.
Een resonator in serie met een demper kan het geluidsniveau verder verlagen. De demper wordt geïnstalleerd tussen de katalysator en de uitlaat en dicht bij het midden van de auto. Maar soms wordt de demper vaak aan de achterkant van de auto geplaatst vanwege ruimtegebrek. Op dit moment, door de lage temperatuur van de demper, zal er meer waterdamp condenseren tot water in de demper, waardoor de demper gaat roesten.
